ဗီယက်နမ်နိုင်ငံ၏ လယ်ယာထွက်ကုန် တင်ပို့မှုသည် နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးအခင်းအကျင်းတွင် တောက်ပသော မီးရှူးတန်ဆောင်အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာပြီး ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်း စိုက်ပျိုးရေး-သစ်တော-ရေထွက်ပစ္စည်း တင်ပို့ရောင်းချသူများထဲမှ တစ်ဦးအဖြစ် ၎င်း၏ ရပ်တည်ချက်ကို ခိုင်မြဲစေသည်။

လယ်ယာကဏ္ဍတင်ပို့မှုတန်ဘိုး အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၆၂.၄) ဘီလီယံရှိပြီး (၂၀၂၃) ခုနှစ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက (၁၈.၅)%တိုးမြင့်လာပြီး ကုန်သွယ်မှုပိုငွေ အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၁၈.၆)ဘီလီယံ စံချိန်တင် ရရှိကာ (၅၃.၁)%တိုးမြင့်လာခဲ့သည်။ ထုတ်ကုန်အမျိုးအစား (၁၁)ခုရှိပြီး တစ်ခုလျှင် အမေရိကန် ဒေါ်လာ (၁)ဘီလီယံကျော် လည်ပတ်လျက်ရှိပြီး အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၃)ဘီလီယံကျော်သည့် အဖွဲ့ (၇)ဖွဲ့ရှိပါသည်။

ရလဒ်များသည် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော စိုက်ပျိုးရေးအသွင်ကူးပြောင်းမှုကို မြှင့်တင်ရန်၊ သိပ္ပံ နည်းပညာဆိုင်ရာ အသုံးချမှုများကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် နိုင်ငံတကာစံနှုန်းများနှင့် ကိုက်ညီစေရန် ကြိုးပမ်းမှုများမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

အဓိကပို့ကုန်များဖြစ်သည့် ဆန်၊ ကော်ဖီ၊ သစ်သီးဝလံနှင့် ပင်လယ်စာများ တင်ပို့မှုမှာ သိသိ သာသာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။ ဆန်တင်ပို့မှုသည် သမိုင်းဝင် စံချိန်တင်တန်ချိန် (၉)သန်းအထိ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၅.၇) ဘီလီယံကျော် ရရှိကာ မဲခေါင်မြစ်ဝှမ်းဒေသများ အစီအစဉ် မှ (၉၀) % ကျော် ပံ့ပိုးကူညီခဲ့သည်။ သစ်သီးဝလံနှင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက် တင်ပို့မှုမှာ အမေရိကန် ဒေါ်လာ (၇.၂) ဘီလီယံ ရှိပြီး၊ (၂၀၂၃) ခုနှစ် ကိန်းဂဏန်းထက် အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၁.၆) ဘီလီယံ တိုးမြင့်ခဲ့ကြောင်း ဒူးရင်းသီးတစ်မျိုးတည်းဖြင့် အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၃.၄) ဘီလီယံရရှိကြောင်း သိရှိရ ပါသည်။

ပုစွန်တင်ပို့မှုမှ အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၄)ဘီလီယံ (၁၆.၇) % နှင့် tra ငါး မှ (၈.၉)% အပါ အဝင် အမေရိကန်ဒေါ်လာ (၁၀)ဘီလီယံ (၁၂.၇)% မြင့်တက်ခဲ့ပြီး ရေထွက်ပစ္စည်း တင်ပို့မှုမှာ သိသိ သာသာ တိုးတက်ခဲ့သည်။

မဲခေါင်မြစ်ဝှမ်းဒေသသည် လက်ရှိတွင် နိုင်ငံ့သစ်သီးဝလံများ၏ (၆၅)%နှင့် ရေထွက်ကုန် (၇၀)%ကျော်ကို ထုတ်လုပ်လျက်ရှိပြီး နိုင်ငံတော်အဆင့် စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်မှု ကွင်းဆက်တလျှောက်တွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ အားဖြည့်ပေးလျက်ရှိသည်။

ထိုင်းနှင့် အင်ဒိုနီးရှားတို့ကဲ့သို့ ဒေသတွင်း ပြိုင်ဘက်နိုင်ငံများသည် တန်ဘိုးမြင့် ထုတ်လုပ် သည့် နည်းပညာများအပြင် အမှတ်တံဆိပ်နှင့် စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်မှု ကွင်းဆက်တလျှောက် ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးတွင် အဓိကရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသော်လည်း ဗီယက်နမ်၏ လယ်ယာထွက်ကုန် အများစုသည် ကုန်ကြမ်းအဆင့် စီမံဆောင်ရွက်သည့် ပုံစံဖြင့်သာ ကျန်ရှိနေပါသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဗီယက်နမ်သည် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်းအားကို မြှင့်တင်ရန်လုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရန်နှင့် စိုက်ပျိုးရေးထုတ်ကုန် များအတွက် ခိုင်မာသော အမှတ်တံဆိပ်များ ထူထောင်ရန် လိုအပ်လျက်ရှိကြောင်း စက်မှုကျွမ်းကျင် သူများ၏ ပြောကြားချက်အရ သိရသည်။

စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍအတွက် အဓိကစိန်ခေါ်မှုမှာ သွင်းကုန်ပစ္စည်းများအပေါ် မှီခိုနေရခြင်းနှင့် ကမ္ဘာ့ဈေးကွက် ဈေးနှုန်းမတည်ငြိမ်ခြင်းတို့အပေါ်တွင် မူတည်နေသည်။ မြေသြဇာနှင့် တိရစ္ဆာန်စာ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အစရှိသည့် ပြည်တွင်းထုတ်လုပ်မှုကုန်ကျစရိတ်များသည် ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး မတည်ငြိမ်မှုကြောင့် ထိခိုက်လျက်ရှိသည်။ ထို့အပြင် ထုတ်လုပ်မှုနှင့် စားသုံးမှုကြား ချိတ်ဆက်မှု အားနည်းခြင်းကြောင့် လယ်သမားများသည် “သီးနှံထုတ်လုပ်မှုများလေလေ၊ စျေးနှုန်းနိမ့်လေလေ” ကို ခံစားနေကြရသည်။

စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍနှင့် နိုင်ငံတကာစျေးကွက်အနေအထား ချိတ်ဆက်မှုအားကောင်း ခိုင်မာ စေရန် အလားအလာရှိသော်လည်း ရေရှည်တည်တံ့ခိုင်မြဲစေရန်အတွက် အစိုးရ၊ စီးပွားရေး လုပ်ငန်း များနှင့် တောင်သူများအကြား ခေတ်မီသော ထုတ်လုပ်မှုနည်းလမ်းများ၊ အရည်အသွေးမြှင့်တင်ရန် နှင့် စျေးကွက်ချဲ့ထွင်ရေးတို့တွင် အနီးကပ် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ လယ်ယာ ထွက်ကုန် တင်ပို့ရောင်းချသူများအတွက် စျေးကွက်သစ်များရှာဖွေရန်၊ အဆင့်မြင့်နည်းပညာ အသုံး ချမှုများကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် အဓိကထုတ်ကုန်များအတွက် နိုင်ငံတော်အဆင့် အမှတ်တံဆိပ်များ ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်စေရန် ပံ့ပိုးမှုမူဝါဒများကို ချမှတ်သင့်ပါကြောင်း Vietnam သတင်းဆောင်းပါးအရ သိရှိရ ပါသည်။

Source https://en.vietnamplus.vn/vietnams-agricultural-product-exports-shine-in-2024-post309907.vnp

တင်ပြသူ ဒေါ်အေးအေးခိုင်၊ စိုက်ပျိုးရေးဦးစီးဌာန

ရက်စွဲ ၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ  (၁၉) ရက်

တည်းဖြတ်သူ ဒေါ်ဟန်နွယ်စိုး၊ ဦးစီးအရာရှိ၊ စိုက်ပျိုးရေးဦးစီးဌာန